Van pijn en frustratie naar liefde en kracht.

Het transformatieproces:
Van pijn en frustratie naar de liefde en kracht.

Transformatie is een dynamisch proces waarbij een systeem, organisatie, individu of gemeenschap een fundamentele verandering ondergaat met als doel een betere toekomst te creëren. Dit proces wordt vaak gekenmerkt door innovatie, herstructurering en het doorbreken van traditionele patronen die niet langer effectief zijn. Het transformatieproces kan op kleine schaal plaatsvinden, zoals persoonlijke groei, of op grote schaal, zoals maatschappelijke hervormingen.

De kern van een transformatieproces.

Transformatie gaat verder dan oppervlakkige veranderingen; het impliceert een diepgaande verschuiving in denken, gedrag, structuren of systemen. Het proces begint vaak vanuit een noodzaak, zoals een crisis, een besef van inefficiëntie, of de wens om te groeien. Voor succes is een duidelijke visie essentieel, evenals een strategie om de gewenste uitkomst te bereiken.

Stadia van transformatie.

Hoewel elk proces uniek is, volgen de meeste transformaties een soortgelijke structuur. Ik zal mijn eigen bevindingen en beleving ervan hier verder omschrijven. Soms kan de transformatie heel erg lang duren, soms kort. Soms is het een heel intens proces, soms iets minder. Wat ik zelf heb ondervonden is dat als jij een keer de transformatie meemaakt en doorleeft, volgende transformatie is iets makkelijker om aan te gaan, omdat jij het proces al kent. Deze kan worden opgedeeld in vijf belangrijke stadia:

1. Het begin: pijn en frustratie.

De meeste transformaties beginnen wanner je gefrustreerd bent over bepaalde situatie in jouw leven: het werk dat jij niet meer leuk vindt, een relatie die niet meer werkt, wellicht jouw gezondheid die jou in de steek laat, hoe dan ook jij ervaart een enorme frustratie en vaak ook een bepaalde mate van verdriet en jij begrijpt dat jij zo niet verder kan. Hoe groter de frustratie/verdriet hoe groter zal de transformatie zijn. In deze fase is het belangrijk om te durven het aan te gaan en de veranderingen omarmen. Mensen houden niet van de veranderingen, omdat wij onze veiligheid vinden in de routines en het bekende tot tegenovergestelde van de verandering. Want de verandering is altijd uit jouw comfort zone stappen en naar het onbekende gaan, zelfs als jij volledig ongelukkig in jouw comfort zone bent, de verandering voelt nog enger aan.

2. Vragen stellen/verlangen.

Mijn alle grootste transformatie begon in mijn tweede zwangerschap, toen ik ineens alleen bleef. De dag dat ik mijn ex man vertelde dat ik zwanger was, heeft hij mij eigenlijk volledig gedumpt omdat het mijn schuld was dat ik niet op zijn commando zwanger was geworden. Ik was op dat moment open geschuurd, zwak, kwetsbaar, mijn hart was gebroken en ik kreeg paniek aanvallen voor het eerst in mijn leven. Ik voelde mij als nooit van te voren alleen, afgewezen, achtergelaten en ik voelde dit ook voor mijn toen nog niet geboren kindje. Mijn wereld crashte.
In het meest donker moment van mijn leven had ik maar een vraag: WIE BEN IK? Waarom zo sterke vrouw als ik nu ineens hier niet uit komt en enorme angsten hebt, daarvoor was ik nergens bang voor. Na “Wie ben ik? ” kwam “Waardoor komt het dat ik dit mee moet maken, dit verdien ik niet?” en eindelijk “Waar ga ik heen, wat wil ik?” en “Hoe ga ik hier eruit komen?”.

3. Weer voelen.

Al deze vragen hebben de put opengetrokken en ik begon weer te voelen. Ik was nergens bang voor omdat ik niks voelde en nu ineens voelde ik alles weer, vooral een enorme pijn, pijn die ik soms niet kon verdragen. Pijn omdat mijn vader overleden was en ik heb nooit mijzelf toegestaan om om hem te rouwen, pijn omdat mijn moeder niet van mijn hield, pijn omdat ik eenzaam was in mijn eigen proces, pijn omdat ik had een bewustwording dat ik een vreselijke moeder was voor mijn eerste kind. Ik heb toen heel erg in het slachtoffer rol gaan zitten en gaf de schuld aan iedereen, ik voelde me machteloos en terneergeslagen. Ik heb kennis gemaakt met mijn schaduw kant. Een vrouw die onoverwinbaar was, was nergens meer te vinden, ik was gebroken. Ik kon de pijn niet stoppen en ik moest daardoor heen gaan en toen gebeurde iets ongelooflijks: ik heb ontdekt dat ik heel erg wijs was, veel mee heb gemaakt, dat ik veel sterker was dan ik wist, maar mijn kracht was de liefde en empathie. Ik ben dieper gaan onderzoeken waarom dingen zo gaan op aarde, waarom wij zo veel meemaken en kwam uit op dat mijn connectie met het Universum hersteld moest worden. Het bleek dat ik al als klein meisje daar verlangen in had, maar zo afgesloten voor alles was geweest, dat er gewoon geen ruimte hiervoor was. Toen ik door al de pijn heen ben gegaan, heb ik mijn echte kracht, mijn authentiek ik en de diepte van mijn liefde ontdekt.

4. Niemandsland.

In deze stadia gaan wij het oude los laten vanuit de liefde die jij hebt ontdekt, maar het nieuwe is er nog niet. Het voelt net als of jij in niemands land bent. Er is bijna geen beweging en progressie om jou heen. Jij komt geen stap vooruit, lijkt het. Oude vrienden, jouw werk, jouw relatie is uit jouw leven verdwenen, maar er is nog niks nieuws. Voor mijn persoonlijk voelt deze stadia altijd onprettig aan, omdat ik totaal geen geduld heb (na al mijn transformaties heb ik die inmiddels het wel een beetje ontwikkeld). Het lijkt net als of jij echt stil staat. Maar wat gebeurd er echt in deze fase?
Er gebeuren eigenlijk twee dingen : jij bent zo verandert en jouw innerlijke wereld, maar om jou heen heeft het nog even tijd nodig om het te manifesteren. Jij gaat merken dat langzaam de omgeving gaat resoneren met hoe jij je voelt. Jij gaat andere mensen ontmoeten, wellicht een nieuwe studie volgen, een nieuwe baan of jou gezondheid gaat verbeteren. Jij bent aan helen. Tweede wat er gebeurd is een volledige acceptatie van jouzelf. Jij hebt jouw schaduw kant al ontdekt, hier in deze fase ontdek jij jouw taleneten en mooie kanten, hier kom jij volledig op kracht. Ik zelf heb veel meer moeite gehad om mijn kracht, talenten en mooie kanten te accepteren. Wij worden vanaf kleins af eigenlijk heel klein gehouden en soms is het veiliger om juist zwak te zijn of onzeker. Als jij vanuit authentieke staat van zijn gaat leven begin je een gevaar vormen voor jouw omgeving, omdat zij ook uitgenodigd worden om hun eigen transformatie proces aan te gaan, maar niet iedereen durft het of wil het. Uiteindelijk als dat proces voltooid is kom je in de mooiste fase van de transformatie.

4. Creatie.

En dan opeens is het er; je buitenwereld begint te matchen met je binnenwereld. Door je verlangens te voelen begin je aan te trekken wat je het liefst wil. Door je draken en demonen onder ogen te zien, ontdek je waar je jezelf hebt tegengehouden. Door je hoofd, hart en actie in lijn te brengen met het universum ga je creëren in plaats van overleven. En dan? Dan begint er een nieuwe transformatie of creatiecyclus, waarin je weer dieper afdaalt en misschien weer dezelfde fasen doorloopt, maar dan anders. In ieder geval doe je het dan met meer liefde voor jezelf en meer vertrouwen in de uitkomst.

Advies en conclusie.

Het transformatieproces is een reis die moed, inzet en visie vereist. Hoewel het vaak gepaard gaat met onzekerheid en uitdagingen, biedt het de mogelijkheid om grenzen te verleggen, nieuwe kansen te ontdekken en duurzame groei te realiseren. Door de principes van voorbereiding, implementatie, consolidatie en optimalisatie te volgen, wordt transformatie een krachtig middel om zowel individuen als organisaties naar een betere toekomst te leiden.
Ongeacht dat het transformatie proces kan heel erg intens zijn, durf het wel aan te gaan. Als ik nu terug kijk naar mijn eigen proces, kijk ik nu vol trots op mijzelf. Ik ben zo anders geworden, ik ga met veel meer respect met mijzelf om, alles wat ik heb moeten overwinnen heeft een enorme kracht gebracht, ik leef authentiek, niemand kan mij niks meer wijs maken, niemand kan mij schuld gevoel of schaamte aanpraten, niemand kan mij meer klein laten voelen, ik heb mijn angsten in de ogen gekeken, mijn relaties zijn stuk oprechter en warmer geworden, waarin ik echte liefde voel, ik heb twee prachtige bijzondere kinderen, die mij steeds nieuwe dingen leren (vooral geduld en onvoorwaardelijke liefde), ik heb ontslag genomen van de baan die niet meer bij mij paste en inmiddels twee opleidingen achter de rug en het werk dat meer met mij resoneert, ik ben verbonden met het Universum en ik volg mijn hart en mijn ziel i.p.v. mijn ego. Ik leef nu met een mooi brandend vuur in mijn hart, vuur van passie, empathie, liefde en verbinding met de medemens. Ik heb al zoveel transformaties van mijzelf mee heb gemaakt en ik denk dat er nog veel meer komen, maar het is zeker waard om die aan te gaan. Jij bent het waard.

– Nataliya Gubka